Dolfijnen en kayakken in het donker

Hallo allemaal,

Inmiddels alweer twee weekenden verder (en dus ook nog maar een maandje voordat Eric hier is!) en we hebben natuurlijk weer veel mooie dingen gezien en meegemaakt.

Twee weken geleden was het op woensdag heel mooi weer, dus toen hebben we besloten dat het maar eens tijd werd om de Sky tower op te gaan, want daar was ik nog steeds niet omhoog geweest en het is toch eigenlijk zoiets als de Eiffeltoren van Auckland. Dus toen zijn we (Rieky, Sean, Emmanuel en ik) om 7 uur zoiets omhoog gegaan zodat we Auckland bij dag, zonsondergang en nacht konden zien. Moet zeggen dat het uitzicht heel erg mooi was en je toch wel goed kan zien dat het ’t hoogste punt hier uit de omgeving is. Nadat we genoten hadden van de zonsondergang, een drankje en de mooie lampjes van de stad toen het donker werd, zijn we met flink wat foto’s weer naar huis gegaan.

Vrijdagavond was er 70’s/80’s/90’s party, dus daar had ik me natuurlijk erg op verheugd, want dan kon ik mijn outfitje van mijn laatste verjaardagsfeestje weer aan :) Rieky had het jurkje en de oorbellen meegenomen en aangezien ik toch nog mijn labjas opgestuurd moest krijgen (die van hier was van de ene op de andere dag verdwenen van het lab..), werden daar ook meteen mijn prachtige plateauzolen mee opgestuurd. Heb erg veel complimenten gekregen voor mijn schoenen, maar helaas niet de prijs voor ‘best-dressed’ gewonnen, omdat die om 10 uur al uitgereikt was en wij pas om kwart over 10 aankwamen (daar houden we het in ieder geval op :P). De DJ was niet echt super (geen backstreet boys, Spice girls of venga boys…) maar we hebben ons toch wel vermaakt :)

Zaterdag stond er dan een dolfijnencruise op het programma. Om half 2 vertrok ik met Rieky en nog zo’n 68 anderen mensen (vreemden) op een boot vanuit de avond van Auckland, op zoek naar walvissen en dolfijnen. In Auckland was het weer niet echt geweldig, erg bewolkt, maar op zee was het echt heerlijk weer, het zonnetje scheen lekker en we hebben maar liefst 8 walvissen en een hele grote groep dolfijnen gezien. Om half 7 kwamen we weer lichtelijk verbrand in de haven aan en gingen we nog even bij de Burger Fuel langs (dit is een soort fastfood keten met echt super lekkere burgers, nog veeeel beter dan die van Burger King!) om vervolgens weer richting Glenside te gaan, snel even om te kleden en op weg naar afscheidfeestje #1 van Henry, het ‘mannetje van alles’ van Glenside (hij inde voornamelijk de huur en zorgde dat iedereen iedereen kende hier). Hij is inmiddels vervangen door een Duits koppel en hoewel alles nu wel een stuk beter gepoetst wordt, worden de regels voor de rest ook heel erg aangescherpt, waarmee ze zichzelf niet populair maken.. Maar daarover later meer. Na een paar drankjes ben ik zaterdag toch maar weer op tijd richting huis gegaan.

Zondag wilde we eigenlijk naar een eiland hier voor de kust gaan en een stukje wandelen (bergop, want dat vindt Rieky zo leuk), maar omdat het weer niet zo mooi was zijn we maar schoenen gaan kopen en naar de bioscoop geweest (naar About Time en voor Ebeltien, eerste half uur gaat volgens ons over het leven van Math xD) . Kortom, een lekker rustig zondagje.

De dinsdag daarop was dan afscheidsfeestje #2 voor Henry, op woensdag zou hij namelijk definitief weggaan. Iedereen had iets gekookt en toen hebben we met zijn allen van elkaars kookkunsten genoten. Wij hadden pannenkoeken gemaakt, die er volgens mijn moeder erg ‘Limburgs’ uitzagen (ben er zelf nog niet zo uit hoe een ‘Limburgse’ pannenkoek eruitziet, maar ze waren in ieder geval erg lekker). Donderdag ben ik toen nog met Laura lekker uit eten geweest bij een Spaans restaurant. Hier lekker genoten van paella en een glaasje Sangria en als toetje lekker churros en een glaasje Licor 43, heeeeerlijk :) Aangezien de alcohol hier erg duur is heb ik nog geen lekkere likeuren gehad sinds ik hier aangekomen ben, dus dat maakte meteen de hele week weer goed.

Afgelopen zaterdag moesten we dan heel erg vroeg opstaan, want om kwart over 7 vertrok onze bus richting Tauranga al en de busstop waar deze vertrok was nog een half uurtje van ons thuis af. Vrijdag dus ook maar niet op stap gegaan, want half 6 opstaan is zonder op stap gaan al zwaar genoeg. Na 4 uur in de bus te hebben gezeten kwamen we dan met heerlijk zonnig weer aan en liepen lekker richting de zee, naar ons hostel. Daar aangekomen bleek dat we een paspoort nodig hadden om in te checken, maar die van mij lag nog in Auckland en ik had alleen mijn rijbewijs (incl. vertaling ) bij me, maar dat was niet voldoende en we moesten maar terug komen als de manager er was. Heb toen nog even mijn e-mail nagekeken en hier stond toch echt alleen foto-id in (en dat is hier al een schoolpas, als er maar je naam en een foto op staat..), dus was ik er wel zeker van dat we wel gelijk moesten krijgen en zijn we nog maar even lekker naar het strand gegaan.
Toen we op de terugweg bij het bushokje zaten te wachten hebben we ook nog vanalles meegemaakt. Ten eerste brandde de zon door het glas op mijn rug, maarja door glas kun je niet verbranden, dachten we… Er kwam een man naast ons zitten die maar steeds dacht dat we uit Argentinië kwamen. Hij vroeg op een gegeven moment zelfs of Italië soms dicht bij Argentinië lag.. Toen hebben we wel echt even onze lach moeten inhouden. Toen de bus dan uiteindelijk kwam, kwam ik erachter dat je toch wel degelijk door glas kon verbranden, want er stond een mooie rode streep op mijn rug. Joepie.
Eenmaal terug bij het hostel kregen we inderdaad gelijk van de manager en mochten we eindelijk de kamer op. Toen snel even omkleden, hapje eten en toen werden we al opgehaald voor onze glowworm-kayak tour. Hiervoor moesten we eerst een half uur in een busje richting een prachtig meer, waar we aankwamen toen de zon net onder ging. Het was echt een soort sprookjesmeer met zwarte zwamen, echt heel mooi. Maar toen moesten we dus nog de kayak in.. 2 personen per kayak, de voorste moest navigeren (ik dus) en de achterste moest sturen (Rieky dus). Dat was in het begin niet zo’n succes, maar na een tijdje ging het toch wel redelijk en peddelden we rustig door een kloof vol gloeiwormpjes, echt heel mooi, totdat Rieky met de droge opmerking kwam; “Is dat het nou… Zijn net een heleboel blauwe kerstlampjes..” Juist ja…
Daarna hebben we ook nog genoten van de prachtige sterrenhemel, want het was natuurlijk een park in the middle of nowhere, dus totaal geen omgevingslicht en dus duizenden sterren :)
Half 11 was het toen weer tijd om weer richting het hostel te gaan en te genieten van onze welverdiende nachtrust. Dat lukte alleen niet zo goed omdat er andere hostelbezoekers waren die besloten dat ze nog even wilde feesten en er zelfs nog op een gegeven moment nog iemand door het raam naar binnen kwam gekropen (“Oh, Sorry, wrong room!” Juist ja…). Maargoed, volgende ochtend toch maar weer vroeg op om te skypen met Eric vanwege ons 6-jarig jubileum. Alweer 6 jaar samen, jaja, maar het verveeld nog steeds niet :) Toen ik weer terug de kamer op kwam had Rieky ook het koffer weer dicht gekregen (ze heeft af en toe nogal wat rits-problemen) en gingen we maar weer uitchecken om vervolgens met de bus richting mt Maunganui te gaan. Dit is een berg aan de kust van Tauranga waar je vanaf de top een heel mooi uitzicht heb. Rieky vond dit natuurlijk een heel leuk idee van mij (niet dus) maar.. het uitzicht was wel echt heel mooi, dat vond zelfs Rieky.

Daarna hebben we nog wat souvenirtjes gekocht en toen was het alweer tijd om op de bus naar huis te stappen. Na 5,5 uur (en dus een dik uur vertraging) kwamen we weer in Auckland aan en was weer een super weekend voorbij.

Op stage is er deze week een grote internationale conferentie (Australië en Nieuw Zeeland dus) en zijn dus beide dagen van half 9 ’s ochtends tot 7 uur ’s avonds vol gepland, maar wel heel interessant en heel veel lekker (gratis) eten :) Donderdag staat er dan nog een dagje elektronenmicroscoop op het programma en dan moet ik echt gaan beginnen met het afronden van mijn verslag, want daar zijn nog maar 3 weekjes voor. . Dus misschien dat het volgende verslagje wel wat langer duurt, want dan moet ik eerst nog even voor school gaan typen. De komende weekenden staan in ieder geval ook weer vol gepland, dus heb dan sowieso wel weer genoeg om te schrijven :)

Cheers!
Céline