Wandelen en genieten :)

Hallo allemaal,

Zoals verspeld heeft dit verslag iets langer geduurd, omdat ik eerst nog even heel druk voor school moest typen. Gelukkig heb ik afgelopen vrijdag al de eerste versie van mijn verslag in kunnen leveren en nu is het dus afwachten op het commentaar daarop en nog een paar laatste experimenten afronden die dan ook nog in het verslag verwerkt worden. Over het algemeen lig ik dus wel op schema en hoef ik als het goed is dadelijk bijna niets meer te doen als eerst Eric hierheen komt (over een weekje al, jeeeeeeeeeeeeeeeeeeej :D) en daarna pap en mam.
Maargoed, nu ga ik jullie eerst even vertellen wat ik de afgelopen 3 weken dan zoal gedaan heb ;)
Drie weekenden geleden ging ik met Robert en Rieky op pad richting Coromandel Peninsula, een gebied wat ongeveer op dezelfde hoogte als Auckland ligt, maar dan in de oostelijke richting. Robert en ik gingen hier een tweedaagse hike doen naar de top van een berg. Rieky had hier natuurlijk niet zo veel zin in, dus die ging wat toeristische dingen in de regio bekijken. We zijn toen op vrijdag vertrokken en hebben vrijdag en zaterdag gewandeld. Dit hebben we gedaan omdat de hut waar we moesten overnachten alle zaterdagen in november en december al volgeboekt was (en dat terwijl er 60 stapelbedden in die hut zijn!). Maargoed, vrijdag gingen we dus op pad. Eerst nog even wat boodschapjes doen, want boven op de berg was dus alleen die hut en daar was wel water, maar het eten moest je natuurlijk zelf meenemen. Zo veel mogelijk eten ingekocht wat niet te zwaar was om te dragen of erg geplet kon worden, want we moesten er natuurlijk ook nog eerst een paar uurtjes mee lopen. De wandeling was heel mooi, een heel stuk langs een rivier, over gammele bruggetjes en vooral heeeeel veel trappen. Eenmaal bij de hut aangekomen eerst even bekeken wat daar allemaal te doen was (niks dus, alleen 60 stapelbedden, een keuken, 4 wc’s en een koude douche). Het water daar is trouwens wel even het benoemen waard, dit was helemaal geel van kleur en er werd ook aangeraden om het eerst 3 minuten te koken voordat je het zou drinken, als je jezelf zover zou krijgen tenminste. Eén mevrouw zei al: ‘bij zo’n kleurtje heb je geen theezakje meer nodig’. We waren dus wel blij dat we zelf genoeg water hadden meegenomen.
Aangezien er dus niets te doen was in de hut, gingen we al vrij vroeg slapen. De volgende ochtend zijn we heel erg vroeg opgestaan (04.30 uur, zo laat kom ik normaal pas terug van het op stap gaan en moet ik nog gaan slapen..) zodat we naar de top van de berg konden lopen en daar de zonsopgang konden kijken. Ik moet zeggen, dit was het vroege opstaan wel waard, wat was dat mooi :)
Nu zijn zonsop- en zonsondergangen altijd wel mooi, maar boven op een berg waar je zó ver kan kijken heeft het wel nog iets extra magisch. Je kon helemaal tot aan de kustlijn kijken, die best ver weg was en er de zon schitterde echt heel mooi op het water.. Heb geprobeerd foto’s te maken, maar die zijn natuurlijk nooit zo mooi als het in het echt was.
Toen het goed licht begon te worden en we ook zo nog even van het uitzicht hadden genoten, zijn we weer terug naar de hut gelopen en hebben we even een goed ontbijt gemaakt; pannenkoeken :)
Dit bleek echter nog een hele uitdaging met de oude pannen die aanwezig waren in de hut (en dat was niet alleen bij ons, een groep Engelse meisjes naast ons hadden hetzelfde probleem :P), dus toen werden het maar ‘scrambled pancakes’. Daarna was het weer tijd om via een andere route terug te lopen, die vooral veel door het bos ging, dus dat was wel een mooie afwisseling, en toen hebben we ’s avonds Rieky weer opgezocht en nog gezellig met fish and chips gedineerd. We gingen toen in een hostel slapen dat ‘the cat’s pyjama’s’ heette. ’s Avonds kwam er opeens een kat aangelopen die iedereen heel vies aankeek en toen wisten we dus ook waar de naam vandaan kwam. Het hostel was overigens niet zo’n succes, denk dat daar ongeveer 1x per maand gepoetst werd.. Maar gelukkig was het maar voor 1 nachtje.
De volgende dag zijn we nog naar een strand gereden waar je een half uur moest lopen om bij het strand te komen, maar dan had je ook wat. Het was echt een super mooi, groot, afgelegen strand en toen we hier om 9 uur ’s ochtends aankwamen waren we de enige die er waren. De wandeling erheen was overigens ook erg mooi, het laatste stukje was door een palmbomenbos, waar je uiteindelijk dan het strand en de zee door zag liggen, dat gaf echt een soort ‘onbewoond-eiland’ gevoel.
Daarna was het helaas alweer tijd om naar huis te gaan en weer aan een weekje stage te beginnen..

Het weekend daarna was dan ‘voucher-weekend’. Er is hier namelijk een website, een soort groupon of parkstad deal, waar ik elke dag op kijk en altijd leuke acties vandaan haal. Voor dat weekend had ik dus ferry-tickets van Auckland naar Rangitoto (een eiland hier voor de kust) uitgezocht en een voucher voor een wijnproeverij tour op Waiheke (een ander eiland voor de kust). Zaterdag was het tijd voor Rangitoto en ben ik met Rieky om 8 uur thuis vertrokken, zodat we op tijd waren voor de boot. Eenmaal op Rangitoto aangekomen begon het te regenen, dus dat was wel wat minder.. Maar aangezien er op Rangitoto geen cafe’s o.i.d. zijn, zat er niet veel anders op dan toch maar beginnen te wandelen. We zijn toen eerst een stuk om het eiland heen gewandeld, langs het strand en door het bos. Ik was verbaast over hoe mooi het hier eigenlijk is, want vanaf Auckland ziet het er eigenlijk meer uit als een groene berg waar niets te beleven valt.. Er was echter hele mooie natuur en zelfs met de regen was het nog erg mooi. Aan de achterkant van het eiland aangekomen begon het op te klaren. Ik ben toen nog naar de top gelopen om nog wat kiekjes te maken van het prachtige uitzicht daar. Rieky had geen zin meer en is weer direct naar de werf gelopen. Om kwart over 2 hadden we toen weer de boot terug en eenmaal thuis aangekomen hebben we nog maar even een dutje gedaan, want het was toch wel vermoeiend geweest.
De volgende dag was het dan tijd om wijn te gaan proeven. Om 1 uur heb ik samen met Margreet, Liza, Janneke en Fraukje de ferry richting Waiheke gepakt, waar we door een busje opgehaald werden. We zijn toen bij 3 wijngaarden langs geweest, waar we bij elk 4 soorten wijn voorgeschoteld kregen. Dit ging echter niet zoals het bij ons zou gaan; je kreeg steeds een half glas wijn ingeschonken (wat best veel is als het alleen om het proeven gaat) en als je er wat langer over deed werd je toch vriendelijk verzocht om een beetje door te drinken, want je had er immers nog heel wat te gaan. De wijnen waren gelukkig wel stuk voor stuk erg lekker (vooral die laatste paar natuurlijk, haha :P) en na de laatste wijngaard waren we natuurlijk allemaal wel een beetje licht aangeschoten. Toen moesten we weer op de boot terug (er is niemand ziek geworden, gelukkig) en hebben we nog lekker een hapje gegeten bij de Mexicaan.

Hierna volgde weer een hele drukke stageweek, waarin zoveel mogelijk experimenten nog afgerond moesten worden en ik nog veel aan mijn verslag gewerkt heb. Dinsdagavond was het wel nog even tijd om naar de bioscoop te gaan en vrijdag (maar toen was het verslag gelukkig al ingeleverd) zijn we met alle dames uit huis naar het casino gegaan. Dit was ook erg leuk, heb nog even black jack gespeeld, had op een gegeven moment mijn inzet zelfs meer dan verdubbelt, maar was uiteindelijk natuurlijk weer niet op tijd gestopt en was alles weer kwijt :P

Zaterdagochtend was het toen tijd voor mijn laatste weekendje met stagereizen en ging ik weer richting Coromandel (voor de oplettende lezer, daar was ik 2 weken daarvoor inderdaad ook al). Dit keer gingen we zee kajakken. Het weer was heerlijk, de stranden waren prachtig en de begeleiders gingen zelfs koffie en thee voor ons maken op het strand waar we pauze hadden, dus dit was erg geslaagd :) Dat strand was overigens een strand waar ze scènes uit Narnia hebben opgelopen en hier ligt de ‘bekende’ Cathedral cove, oftewel, het was erg mooi.
’s Avonds was er natuurlijk weer BBQ en daarna gingen we met zijn allen weer op stap naar de enige bar in het dorp die nog open was. Dit was echter een erg leuke bar, waar nog een leuke coverband speelde ook, dus heb me goed vermaakt. Helaas gingen om 1 uur wel al de lampjes aan en aangezien dit dus de enige bar was die überhaupt nog open was, was het toen dus tijd om terug naar het hostel te gaan. Hierdoor waren we de volgende dag wel allemaal redelijk uitgerust. Toen zijn we naar ‘Hot water beach’ geweest. Dit is een strand waar veel geothermische activiteit is en je op een bepaalde plek een kuil kan graven en dan komt er warm water omhoog (vandaar de naam). Het was wel grappig om te zien, want het was een heel groot strand, maar bijna alle mensen zitten dan op een kluitje op dat stukje waar je die kuilen kan graven. Voor mij was het water wel een beetje erg warm, vooral omdat het sowieso al mooi weer (en dus erg warm) was, dus ik ben lekker zo op het strand gaan liggen. Daarna gingen we nog een stukje wandelen richting Catherdal cove (waar we de dag vantevoren dus ook al waren geweest, je kunt hier niet met de auto komen, alleen door 3 kwartier te lopen of met de boot/kajak) en hebben we hier nog even een paar uurtjes op het strand aan onze kleurtjes gewerkt. Daarna was het helaas alweer tijd om weer terug naar Auckland te gaan en hiermee was weer een heerlijk weekend afgesloten.

Eenmaal thuis in Auckland zaten de huisgenoten al op me te wachten, want we hadden vergadering over wat we precies met kerst gaan doen. We gaan dan met zijn allen een kerstdiner/BBQ houden en we doen een ‘secret santa’ (soort surprise). Ik doe hier dus ook met Eric aan mee, dan kan hij meteen de mensen ontmoeten waarmee ik hier omga en een beetje proeven van de Nieuw-Zeelandse levensstijl.

Vanaf nu gaat het allemaal heel snel waarschijnlijk. Deze week is het nog tijd om naar de bioscoop te gaan (moet natuurlijk we nieuwste hobbit film zien als ik hier zit) en dit weekend gaan we met de huisgenoten kamperen aan het strand. Maandag komt Eric dan aan en gaan we even 10 dagen heel erg met zijn tweetjes genieten van dit mooie land. De dag nadat Eric vertrekt, ga ik met Rieky nog even een weekendje naar Wellington en als we daarvan terug komen duurt het nog maar 2 dagen en dan zijn pap en mam al hier.. En dan gaat het natuurlijk al helemaal snel; 2 dagen hier, 2 weken Zuidereiland en dan nog 1,5 week pap en mam zoveel mogelijk proberen te laten zien van mijn leventje hier. En daarna zit ik dus alweer in het vliegtuig naar huis. Vond dat toch wel een raar idee toen ik gisteren in de bus zat te genieten van het mooie landschap hier; van de ene kant is het echt zo’n mooi land en wil je nog veel meer genieten van al het moois wat het te bieden heeft, en van de andere kant heb ik ook weer heel veel zin in mijn eigen vertrouwde huisje en vooral ook alle lieve mensen die ik thuis heb achtergelaten weer te ontmoeten :)
Dus ik ga de laatste 7 weekjes hier nog even heeeeeel erg genieten en daarna ben ik waarschijnlijk ook weer heel blij om val het moois thuis te kunnen genieten.

Cheers!
Céline