Florianopolis
Blijf op de hoogte en volg Céline
22 Juli 2013 | Brazilië, Florianópolis
Hallo allemaal,
Onderstaand reisverslag is natuurlijk inmiddels alweer van een tijdje geleden, maar ik kon het toen helaas niet online zetten, omdat mijn telefoon waterschade had opgelopen, dus bij deze dan toch nog het verslag. Even voor de duidelijkheid, het verslag is oorspronkelijk van maandag 22 juli.
Inmiddels ben ik alweer iets meer dan een weekje hier, 1/3 van de reis zit al erop.
De afgelopen paar dagen waren we in Florianopolis, hoofdstation van de deelstaat Santa Catarina. Hier was het de bedoeling dat we in gastgezinnen kwamen, maar ik zat echter met 4 meisjes in een appartement van een vrouw die op reis was. We werden echter heel goed verzorgd door de overige gastgezinnen :)
Één van de onderdelen van ons programma hier was het bezoeken van verschillende projecten van pater Vilson Groh in de favelas (sloppenwijken). Één van die projecten was het ACAM project, waarvoor ik ook geld opgehaald heb. In totaal hadden we met de hele groep 5.200 euro opgehaald, een aardig bedrag dus, waar ze hier ook erg blij mee waren.
Het bezoeken van de favelas was bovendien erg indrukwekkend. Je kunt dan pas echt goed zien hoe groot de kloof tussen arm en rijk hier is.
Op zich zijn de meeste huishoudens in de favelas redelijk normaal. Een groot deel is officieel erkend en daar hebben de huizen dan ook gewoon een huisnummer, stromend water en elektriciteit. Hoe verder je echter naar boven gaat (de favelas liggen hier op de bergen aan de rand van de stad), hoe groter de armoede wordt. Er zijn daar bovenaan ook echt gewoon houten hutjes, die bij ons voor een hondenhok door zouden gaan.
Vooral indrukwekkend ook als je bedenkt dat fit een relatief kleine stad is (250.000 inwoners) en dat de verschillen in de grote steden dus nog groter zijn.
Bij de projecten zelf zag alles eigenlijk heel netjes uit. De gebouwen waren in goede staat en ook het speelgoed, de muziekinstrumenten, etc waren allemaal van goede kwaliteit. Ook alle leraren waren goed geschoold en krijgen gewoon betaald voor wat ze doen. Ze hebben ons uitgelegd dat dot alles ook heel belangrijk is, zodat de kinderen zien dat er ook een alternatief is voor de drugshandel. Bovendien is er voor veel kinderen zelfs de kans dat ze of meteen werk vinden als ze klaar zijn met het hele programma, of met een beurs naar de universiteit kunnen.
Dit is natuurlijk een heel goed vooruitzicht en Bovendien kunnen ze op deze manier daarna zelf hun steentje bijdragen aan het project voor de volgende generatie.
Kortom; ons geld wordt hoogstwaarschijnlijk goed besteed :)
Verder hebben we hier natuurlijk ook elke dag een mis gehad. Ook dit was een hele beleving. Ze zijn hier namelijk veel enthousiaster hierin dan bij ons thuis. Vooral de mis die we tijdens de eerste avond hadden was erg apart. Hier hadden ze voor bijna elk lied (en dat zijn er nogal wat tijdens de missen hier) een bijpassend dansje wat iedereen mee stond te doen. Ook was er aan het einde, voordat de mis afgelopen was, nog een soort loterij, zoiets zou bij ons echt niet kunnen. Maar zoals gezegd, het was leuk om een keer mee te maken :)
Inmiddels zijn we alweer onderweg naar het hoofddeel van het programma: Rio de Janeiro :) Helaas heeft de bus onderweg pech gehad en hebben we 6 uur moeten wachten totdat er een nieuwe bus was. Maar dat mag de pret niet drukken, we blijven nog rustig 20 uur in de bus zitten totdat we dan eindelijk in Rio zijn :)
Groetjes,
Céline
Onderstaand reisverslag is natuurlijk inmiddels alweer van een tijdje geleden, maar ik kon het toen helaas niet online zetten, omdat mijn telefoon waterschade had opgelopen, dus bij deze dan toch nog het verslag. Even voor de duidelijkheid, het verslag is oorspronkelijk van maandag 22 juli.
Inmiddels ben ik alweer iets meer dan een weekje hier, 1/3 van de reis zit al erop.
De afgelopen paar dagen waren we in Florianopolis, hoofdstation van de deelstaat Santa Catarina. Hier was het de bedoeling dat we in gastgezinnen kwamen, maar ik zat echter met 4 meisjes in een appartement van een vrouw die op reis was. We werden echter heel goed verzorgd door de overige gastgezinnen :)
Één van de onderdelen van ons programma hier was het bezoeken van verschillende projecten van pater Vilson Groh in de favelas (sloppenwijken). Één van die projecten was het ACAM project, waarvoor ik ook geld opgehaald heb. In totaal hadden we met de hele groep 5.200 euro opgehaald, een aardig bedrag dus, waar ze hier ook erg blij mee waren.
Het bezoeken van de favelas was bovendien erg indrukwekkend. Je kunt dan pas echt goed zien hoe groot de kloof tussen arm en rijk hier is.
Op zich zijn de meeste huishoudens in de favelas redelijk normaal. Een groot deel is officieel erkend en daar hebben de huizen dan ook gewoon een huisnummer, stromend water en elektriciteit. Hoe verder je echter naar boven gaat (de favelas liggen hier op de bergen aan de rand van de stad), hoe groter de armoede wordt. Er zijn daar bovenaan ook echt gewoon houten hutjes, die bij ons voor een hondenhok door zouden gaan.
Vooral indrukwekkend ook als je bedenkt dat fit een relatief kleine stad is (250.000 inwoners) en dat de verschillen in de grote steden dus nog groter zijn.
Bij de projecten zelf zag alles eigenlijk heel netjes uit. De gebouwen waren in goede staat en ook het speelgoed, de muziekinstrumenten, etc waren allemaal van goede kwaliteit. Ook alle leraren waren goed geschoold en krijgen gewoon betaald voor wat ze doen. Ze hebben ons uitgelegd dat dot alles ook heel belangrijk is, zodat de kinderen zien dat er ook een alternatief is voor de drugshandel. Bovendien is er voor veel kinderen zelfs de kans dat ze of meteen werk vinden als ze klaar zijn met het hele programma, of met een beurs naar de universiteit kunnen.
Dit is natuurlijk een heel goed vooruitzicht en Bovendien kunnen ze op deze manier daarna zelf hun steentje bijdragen aan het project voor de volgende generatie.
Kortom; ons geld wordt hoogstwaarschijnlijk goed besteed :)
Verder hebben we hier natuurlijk ook elke dag een mis gehad. Ook dit was een hele beleving. Ze zijn hier namelijk veel enthousiaster hierin dan bij ons thuis. Vooral de mis die we tijdens de eerste avond hadden was erg apart. Hier hadden ze voor bijna elk lied (en dat zijn er nogal wat tijdens de missen hier) een bijpassend dansje wat iedereen mee stond te doen. Ook was er aan het einde, voordat de mis afgelopen was, nog een soort loterij, zoiets zou bij ons echt niet kunnen. Maar zoals gezegd, het was leuk om een keer mee te maken :)
Inmiddels zijn we alweer onderweg naar het hoofddeel van het programma: Rio de Janeiro :) Helaas heeft de bus onderweg pech gehad en hebben we 6 uur moeten wachten totdat er een nieuwe bus was. Maar dat mag de pret niet drukken, we blijven nog rustig 20 uur in de bus zitten totdat we dan eindelijk in Rio zijn :)
Groetjes,
Céline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
